Psychodeliki to grupa materiałów psychoaktywnych, jakie wytwarzają metamorfozy w percepcji, nastroju i świadomości. Należą do nich m.in. LSD, psylocybina, DMT, meskalina i ketamina. Ich działanie polega na wpływie na działalność układu nerwowego, w szczególności na receptorach serotoninowych. Psychodeliki są nieraz kojarzone z ruchem hipisowskim i subkulturami z lat 60. XX wieku, ale ich zastosowanie w intencjach terapeutycznych zaczęło się już w latach 50. XX wieku.
W ostatnich latach, pragnienie psychodelikami powiększyło się w związku z pojawieniem się badań naukowych, które sugerują, iż mogą one mieć potencjalne zastosowanie w terapii niektórych zakłóceń mentalnych, takich jak przygnębienie, lęk czy PTSD – Amanita Muscaria. Psychodeliki, w przeciwieństwie do odmiennych substancji psychoaktywnych, nie prowadzą do uzależnienia i nie są toksyczne dla organizmu w dawkach terapeutycznych. Ich stosowanie wymaga niemniej jednak ostrożności oraz stosownej opieki medycznej, ze względu na przypuszczalne niepożądane efekty uboczne, takie jak lęk, dezorientacja, a w radykalnych wypadkach nawet psychozy.
Leczenie psychodeliczna, nazywana również psychoterapią z funkcją substancji psychodelicznych, polega na podaniu pacjentowi psychodeliku w monitorowanych warunkach klinicznych, pod opieką fachowych terapeutów. W trakcie terapii pacjent doświadcza obfite doświadczenia, które zdołają pomóc mu w leczeniu zakłóceń psychicznych poprzez zwiększenie jego świadomości, otwarcie się na nowatorskie perspektywy i przemianę rodzaju myślenia.
+Tekst Sponsorowany+